Na ziemiach polskich wyznaczanie granic odbywano

W miarę rozwoju osadnictwa i zawłaszczania ziemi granice miały tendencje do przechodzenia od pasów rubieżnych do coraz ściślejszych granic linearnych.

Na ziemiach polskich wyznaczanie granic odbywano już w XII wieku w formie publicznej (tzw.

ujazd, objazd), kiedy to panujący lub jego wysłannik oficjalnie obchodził lub objeżdżał granice, zlecając umieszczanie w wyznaczonych miejscach znaków granicznych.

Ujazdy pojawiły się w okresie umacniania prawa własności ziemi oraz zanikania połaci ziemi nie eksploatowanej.

Jeśli przebieg granicy nie pokrywał się z żadną naturalną wyodrębnioną formą terenową, tam zachodziła potrzeba wyznaczenia jej w sposób sztuczny.

W tym celu np. ryto znaki na drzewach i kamieniach, splatano korony drzew, wkopywano drewniane pale i kamienne słupy, usypywano stożki ziemne lub kamienne, ustawiano głazy, kapliczki i krzyże.

Bywało, że przebieg granicy utrwalano w ludzkiej pamięci specjalnymi ceremoniami, bo nie zawsze na okazję jej wytyczenia sporządzano dokument.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Geodezja

Geodezja Historia w internetowej encyklopedii

Dawniej do wyznaczania własności gruntu wykorzystywano również roślinność, którą obsadzano granice posiadłości.

Do tego celu wykorzystywano powszechnie tarninę, co wpłynęło z kolei na nazewnictwo miejscowości w Polsce, które swoje nazwy wywodzą od tej rośliny; są to np.: Tarnów Opolski, Tarnowskie Góry oraz liczne miejscowości o nazwie Tarnów.

Pierwszą książkę w języku polskim o geodezji oraz miernictwie, która poruszała praktyczne kwestie dotyczące wymierzania gruntu w budownictwie była wydana w 1566 roku ?Geometria to jest miernicka nauka? Stanisława Grzepskiego.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Geodezja

Ogólnie o geodezji

Geodeta musi wyznaczyć granice działki oraz linię budynku.

Geodeci wykonują tez pomiary powykonawcze oraz inwentaryzacje..